عدم پاسخگویی؛ ایراد ساختار مبتنی بر مقدس سازی نظام

تعبیر «مقدس»؛ مقدمه‌ای برای ساختاری به غایت نامقدس

  • به‌کار بردن واژه‌ی «مقدس» برای توصیف یک نظام سیاسی، در نگاه نخست نوعی ارزش‌گذاری مثبت به نظر می‌رسد. این واژه با بار معنایی دینی و اخلاقی‌اش، حاکی از نوعی برتری اخلاقی و معنوی است.

 

  • اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که «قداست» به‌جای آنکه ویژگی رفتار و عملکرد نظام باشد، به‌عنوان برچسبی مطلق بر ساختار حاکمیت زده شود. در چنین حالتی، نظام سیاسی خود را ورای نقد و پرسشگری قرار می‌دهد.

 

  • وقتی حکومتی عنوان «مقدس» را یدک بکشد، به طور ناخودآگاه شهروندان از پرسشگری در برابر آن بازداشته می‌شوند؛ چرا که نقد امر مقدس نوعی بی‌حرمتی یا حتی گناه قلمداد می‌شود.

 

  • این ممنوعیت نقد و گفت‌وگو، بستر مناسبی برای شکل‌گیری فساد و تبعیض فراهم می‌کند. در واقع، واژه‌ی «مقدس» به‌جای آنکه معیاری برای پاکی و عدالت باشد، به ابزاری برای سرکوب انتقاد بدل می‌شود.

 

  • از سوی دیگر، اطلاق قداست به ساختار سیاسی نوعی تناقض درونی ایجاد می‌کند. زیرا سیاست به‌طور ذاتی عرصه‌ی تضاد منافع، مذاکره، و گاه خطا و اشتباه است.

 

  • هرگاه این واقعیت‌های زمینی و انسانی با نقاب قداست پوشانده شود، فاصله میان شعار و واقعیت آشکارتر خواهد شد. در نتیجه، آنچه به نام «نظام مقدس» معرفی می‌شود، در عمل می‌تواند نامقدس‌ترین جلوه‌ی قدرت باشد.

 

  • چنین نظامی به‌جای اینکه خود را در برابر شهروندان پاسخگو بداند، مدعی پاسخگویی به یک مرجع متعالی یا الهی می‌شود.

 

  • این ادعا، مسئولیت اجتماعی و قانونی را کمرنگ کرده و زمینه‌ی گسترش رانت و امتیازات خاص برای گروه‌های نزدیک به قدرت را فراهم می‌آورد. در این فضا، شفافیت قربانی می‌شود و عدالت اجتماعی از مسیر اصلی خود منحرف می‌گردد.

 

  • پیامد عملی این روند آن است که شهروندان به تدریج احساس بی‌عدالتی، محرومیت و سرخوردگی پیدا می‌کنند. هنگامی که فساد و تبعیض در سایه‌ی «قداست» نادیده گرفته شود، شکاف میان مردم و حاکمیت عمیق‌تر می‌گردد.

 

  • این شکاف نه تنها مشروعیت سیاسی را تضعیف می‌کند، بلکه سرمایه‌ی اجتماعی و اعتماد عمومی را نیز فرسوده می‌سازد آنچه مردم ایران با آن از نزدیک آشنا هستند.

 

  • لذا قداست‌بخشی به نظام سیاسی، اگر بدون مراقبت و اصلاح مستمر باشد، نه تنها کمکی به اخلاقی شدن حکومت نمی‌کند، بلکه به توجیه‌گر ناکارآمدی و فساد بدل می‌شود.

 

  • در دنیای امروز، هیچ ساختار سیاسی نباید خود را فراتر از نقد و اصلاح بداند. قداست حقیقی در پاسخگویی، عدالت‌ورزی و شفافیت است، نه در برچسب‌گذاری شعاری بر یک نظام.
  • <div id=”43512596985″><script type=”text/JavaScript” src=”https://www.aparat.com/embed/fmksu17?data[rnddiv]=43512596985&data[responsive]=yes&titleShow=true&startTime=2&recom=self”></script></div>
Share on facebook
Share on twitter
Share on telegram
Share on whatsapp
Share on print

لینک کوتاه خبر:

http://rahemellat.com/?p=10412

ادمین سایت

ادمین سایت

تهران - پاسداران- مسجد جامع غدیر خم- هفتم غربی- 36

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.